شده تا حالا تصمیم بگیری یه عادت خوب رو شروع کنی؟ مثلاً هر روز صبح زود بیدار شی، ورزش کنی، کتاب بخونی، شکرگزاری کنی… میدونم چقدر دلت میخواد این کارهای خوب بخشی از زندگیت باشن.

شاید یه مدت با کلی انگیزه و انرژی شروع کنی، روزشماری کنی، شاید چند روز یا چند هفته هم ادامه بدی… اما بعدش چی؟ یهو انگار اون نخ تسبیح پاره شه و دوباره برگردی سر خونه اول؟ حس کنی اراده نداری؟ یا شاید با حسرت به بقیه نگاه کنی که چقدر راحت عادت‌های خوب دارن؟

میدونم چقدر تلاش کردی. میدونم چقدر دلت میخواد بهتر باشی، سالم‌تر باشی، منظم‌تر باشی، موفق‌تر باشی… و چقدر سخته وقتی می‌بینی با وجود همه تلاشهات و نیت‌های خوبت، عادت‌های خوبت پایدار نیستن و هی شروع می‌کنی و دوباره ول می‌کنی. این حس ناکامی واقعاً اذیت‌کننده است.