خیلی وقت‌ها توی شلوغی زندگی روزمره، انقدر درگیر “کارها” میشیم که یادمون میره داریم به “کجا” میریم. مثل قایقی که بادبان داره، اما قطب‌نما نداره. تلاش می‌کنه، حرکت می‌کنه، اما ممکنه سر از ناکجاآباد دربیاره.

این همون چیزیه که بهش میگیم “نبود چشم‌انداز روشن”. چشم‌انداز، اون تصویر واضح و الهام‌بخشیه که از آینده دلخواهت داری. اون نقطه‌ای روی نقشه که تمام تلاش‌های امروزت رو بهش وصل می‌کنه و بهت انگیزه و جهت میده.

 ساختن یک چشم‌انداز روشن و قدرتمند، یک شانس یا اتفاق نیست، یک مهارته! مهارتی که می‌تونی یاد بگیری و باهاش آینده‌ای رو بسازی که واقعاً ازش هیجان‌زده باشی.